انتظار

قسمت منم اینه که همیشه توی این ایستگاه منتظر بمونم...

از اون لحظه ایکه آخرین کلام تورو توی نامه ات خواندم تا این لحظه

دلم مثل سیرو سرکه می جوشه و تا برگردی یه سیر ترشی درست و حسابی برای دوستات داری .

کاش بهم نمی گفتی داری میری

من همه ی دلخوشیم صدای توست ، حرفای توست ، قصه های توست

اگه تو هم نباشی من بغضمو تو دامن کی خالی کنم؟

با کی حرف بزنم ؟ برای کی گریه کنم ؟

گفتم گریه...! نه... گریه نه... باید بگم با کی بخندم ؟

خنده های تو دل منو خیلی شاد میکنه ولی خدا نکنه غم داشته باشی که دنیا رو روی سرم خراب میکنی .

اینم از خاصیت پدر بودنه دیگه ...!

دلم برات تنگ شده ، برای حرفات ، برای بیصبری هات ، برای شادی هات ...

مواظب سلامتیت باش و خودتو بپوشون اگه این دفه مریض بشی من می دونم با تو...ده هه !