شبنم

شب از نیمه گذشته

دلم می خواست مهتاب رو ببینم

ولی هوا ابری بود

توی یه گوشه آسمون

تنها یه ستاره کوچیک سو سو می زد

خیلی زود اون ستاره هم رفت زیر ابر ها

و من بودم و یه آسمون ابری

که بغض کرده بود در دل شب

دلم رو آماده پرواز کردم

و رفتم

و می رفتم تا به بارون رسیدم

اولین قطره گفت

مهتاب آنجاست

راست می گفت

مهتاب پشت ابر ها بود و منتظر

از میان باران گذشتم

و به مهتاب رسیدم

پرسید

اشگم را دیدی؟

گفتم آری

شبنمی بود بر برگ گلی

آرام

زمزه میکرد...پدر !