خیلی وقته آسمون ابریه
بارون نزده
تودشت دلها
خونمون تاریکه ، سرده ،
آدما ! رفتن از اینجا
مرغ عشقی که صداش
فلسفه راز کلومه
حالا کز کرده یه گوشه
دیگه هیچی ، نمی خونه