امروز را به خاطر بسپار...
پس از مدتها، عزیزی را یافتم که اینچنین سروده بود:
امروز را به خاطر بسپار
امروز را که وقت دیدار رقم خورده بود
و تو از آنسوی دیوار هستی
صدایم می کردی
صدایی همرنگ تنهایی و دوری و ...
نیآمدی ...
نیآمدی و تصویر انتظارم را قاب گرفتی
و ...
به دیوار هدیه کردی
آری...
امروز را به خاطر بسپار
که من
سلام کردم
دوستی را، عشق را، و تو را
در حصار تنهایی
و سهم مهربانی ام را با تو تقسیم کردم
سهمی که با اشگهایم معطر شده بود
و به خاطر بسپار
عشق ترک خورده ام را
در دستانت ...
آنگاه در امواج ،
تنهایی ام به آرامی غرق میشود
ای دوست
گامهای تو دیگر ناجی نیستند
و لحظه های بی تابی را شماره نمی کنند
و وسعت مهربانی را نمی فهمند
میدانم
از یاد خواهی برد
پلی را که بر دیوار عشق ساخته شد
وحائلی که مرا به تو میرساند و تو را به من
و لحظه لحظه بی قراری را
اما امروز را به خاطر بسپار
تا از یادت نروم
ای آنکه زود آمدی و زود میروی.....
پروین-ع
هنگامی که این نوشته رو می خوندم
انگار مقابلم بودی وبرای تو بود که
سروده شده بود
احساسی که توی کوچه های غربت و تنهائیم
سرگردون بود
کلام به کلام
از زبان دوستی که مدتها نبود به من رسید
و من آنرا برای تو بازگو کردم
اگر چه نیستی
و نمی خوانی
اما
خدا را چه دیدی
شاید کسی برایت بگوید.
دعا
یه آرزو
شایدم دعا
نه برای فردا
برای همیشه
برای لحظه لحظه از گذر عمر
خدایا... ممنونم که هرگز پیش مردمان سرافکنده ام نکردی
سپاسگزارم به خاطر اجابت هایت
دوست و همدمی غیر تو نخواستم
و عاشق نشدم جز بر تو
خدایا...غرور بیجا را از من بگیر
فروتنی عنایت کن
بگذار لا اقل با خودم صادق باشم
این بنده به الطاف تو دلخوش است
دلخوشی ام را
افزون کن
و غم از دل ، دلسوختگان بزدا
آنکه می دانی و می شناسی بسیار جوانست
و نا پخته
اورا به تو می سپارم
و این بار و هر بار
دلش را به نور محبتت منور کن
و دعایم را در حقش مستجاب...
***
اما تو...
فردا هم خواهد گذشت
با دلت قرار بگذار
خدا میآید، باور کن...
تو نبودی که...
تو نبودی که
یه شب
چشمای من
بارونی شد
نم نمش آرومه آروم
ولی بغضش پاره شد
تو نبودی که ببینی
یه پدر وقتی می سوزه
حتی اون کفتر همسایه
دلش، براش می سوزه
***
تو تا اینجا اومدی،
اما نگفتی !
یه پدر منتظره،
پر زدی رفتی؟
***
وقتی خوابتو میدیدم
نگو که ، تو اینجا بودی
وقتی بیدار شدم از خواب
نگو که ، تو رفته بودی
***
منو با یه عالمه غصه گذاشتی
رفتی اما به خودت هیچی نگفتی؟
تو نگفتی که پدر این همه ساله
چشم به راهه ،
اون دیگه جونی نداره؟
چی می شد میومدی
میگفتی بابا
دیگه بسه انتظار
دل بکن از ما
اما معرفت نداشتی
با دل سنگی که داشتی
باشه تا یه روز بفهمی
باباتو تنها گذاشتی...
رفتن...
کاش لا اقل یه چیزی میگفتی !
بعد میرفتی
گرچه نمیدونم اصلا باید اینو بخوام یا نه
ولی فکر می کنم
سکوت از همه چی بهترتره !
این بار هم
رفوزه شدم
گفتم که ؛
من هیچوقت قبول نمی شم
فقط یه جاست
که همیشه منو پذیرفته
شاید اینو بدونی
اونجا یه جائیه که مثه اینجا نیست...
مردماش مهربونن
آدماش نماز خونن
کسی اونجا مثه من نیست
مثه تو زیادتره
کسی اونجا دلای مهربونو
نمی شکنه
واسه انتظار، همه صف میکشن
دلشون شور میزنه
کسی پیدا نمیشه
از تو بی خبر باشه
اونجا حتی یه ستاره
حرفش از عمق دله
کسی رو تو انتظار
نمیذاره
نمیگه دوست دارم
نمیگه میخوام برم
همیشه حرفاشو
آروم میزنه
راسی فهمیدی چی شد
اونکه هر لحظه، تو آئینه
خودشو نیگا میکرد
آئینه شو زدن شکستن
حالا چیزی نداره
بتونه نیگا کنه
میره اون دور دورا
پشت خاطره
حس و حالشو ورق ورق
بر میزنه
گاهی وقتا هم میخنده
هم یه کم مبهوته
آخه تا بوده
همین بوده
همه بیهوده...
مرغ عشق
خیلی وقته آسمون ابریه
بارون نزده
تودشت دلها
خونمون تاریکه ، سرده ،
آدما ! رفتن از اینجا
مرغ عشقی که صداش
فلسفه راز کلومه
حالا کز کرده یه گوشه
دیگه هیچی ، نمی خونه
امتحان
یه امتحان دیگه...
اصلا همه زندگی امتحانه
خوش به حال اونا که همیشه قبول میشن
منو بگو که همیشه
توی هر سه امتحان
چاربار رفوزه شدم
این بار هزارمه
اگه گفتی چن بار رفوزه شدم ؟
میدونی ! از بس خنگم !!
خنگ بودنمم دس خودم نیست
آفرینشم اینگونه بوده
اما میتونم حدس بزنم
که اگه از تو
یه بار امتحان بگیرن
صدو بیس بار قبول میشی
آخه آفرینش تو
توی فصلیه
که شقایق ها
میشکفن
هر کسی توی این فصل به دنیا بیآد
خیلی باهوشه
مهربونه
همه دوسش دارن
حتی اون استاد بد اخلاق
تازه ... بد اخلاقی استاد دلیل داره
اون میخواد
زیادی لوس نباشی
اگه بهت بخنده
به هیچ جا نمیرسی
و تو باید
به همه جا برسی
آواز تو
توی دشت شقایق ها
همه جا می پیچه
من صدای تورو
از هم اکنون می شنوم
و چه ترانه نوید بخشی
سحرم دولت بیدار به بالین آمد
گفت بر خیز که آن خسرو شیرین آمد
و این فال تو بود
و به نیت تو
در این عصر زیبای بارانی...
عروسک کوچولو
عروسک کوچولوی پدر
یه عالمه برات حرف دارم
هیچ میدونی
تو تنها کسی هستی
که احساس پدری رو در من زنده کردی؟
هیچ میدونی چرا خدا تورو سر راه من قرار داد؟
هیچ میدونی منم امتحانات خیلی سختی رو پشت سر گذاشتم؟
اگر باور داشته باشی
و خدا رو حس کنی
خیلی راحت متوجه میشی
کسی از ما حمایت می کنه
و وقتی تو حمایت ذات احدیت رو داشته باشی
چه نگرانی خواهی داشت؟
کسانی نگران هستند که پشتوانه ندارند
انسانهای مادی بی اعتقاد همیشه نگرانند
می ترسند
بز دلند
چنین کسانی کم نیستند
و اینها نتیجه عمل خودشون رو تجربه می کنن
اما انسان معتقد
به خاطر ایمانش
عمل خلاف نمی کنه
وهمیشه وجدانش آسوده ست
خدا هم پشتیبان چنین کسانیست
از اونا حمایت می کنه
چنین افرادی همیشه در کاراشون موفق اند
و قانع هستند به آنچه
خداوند براشون مقدر کرده
بنابر این خوشبختند
تمام تحولاتی که در زندگی تو
در همین مدت کوتاه
بوجود آمده
نشان از حمایت پروردگار دارد
من مطمئن هستم
دعای سعید برای تو
و نیاز مادر به وجود تو
ومهم تر از همه
دل پاک خودت
دست حمایت معبود را
بر عبودیت تو مستدام داشته
و تا آنجا که
این طهارت و پاکی ادامه یابد
همچنان مورد الطاف الهی خواهی بود
پدر می داند تو کی هستی
تو هم بدان
چی هستی...