صدائی در اوج قدرت...

دیشب...

نمیدونم چه ساعتی بود که از خواب پریدم

و تا سحر خوابم نبرد

بعد پا شدم یه نامه برای پرستو نوشتم

گفتم میزارمش اینجا که تو هم بخونیش

بخونی و ببینی  وقتی یه پدر به ناله میفته ، چی چیا میگه

آخه کی می تونه مثه تو حرفمو بفهمه؟

کی می تونه مثه تو اینقدر با پدر صادق باشه؟

اما اتفاقی که امروز افتاد منو معذور کرد تا حرفای نیمه شبمو بزارم اینجا

تو برام مهم تر از هر چی هستی

پیامت در نابزنگاه به من رسید

وخشگم زد...

قادر نبودم در اون شرایط با تو ارتباط برقرار کنم

دوست داشتم صدای قشنگ دخترم رو بشنوم

بالاخره ارتباط برقرار شد

نکته ای که برای من جالب توجه بود ، قدرت صدای تو بود که حسش کردم

البته امید زیادی برای تو و محمد داشتم

این امید رو تو در من بوجود آورده بودی

تعاریف تو از بند بند وجودش و فکرش چه در وبلاگ و چه در گفتگوی با من،

حسی عجیب از همدلی و همراهی شما دو نفر را برایم تداعی می کرد.

اما امروز توانستی واقعیت را برایم بگوئی

بابا...

تو بهتر از من زندگی را درک کرده ای

تو عاقل تر از خیل همسن و سالهای خودتی

من از کلام تو ، تورو خیلی خوب حس می کنم

من امروز از قدرت همین کلام به حضور عقل در وجود تو پی بردم

بابا... بخدا شوخی نمی کنم

تو و شخصیت تو فوق العادست

هر کسی توان  تورا در مقابل ناملایمات ندارد

مخصوصا که مسئله عاطفی هم باشد

اما این تجربه ها برای تو بسیار ضروریست

از تو یک انسان مقاوم می سازد

هرکس که تورا دوست داشته باشد برای من عزیز است

در غیر اینصورت هرگز آزار دهنده را نخواهم بخشید

هر کس می خواهد باشد ، باشد

فردا با تو حرف خواهم زد

باید بیشتر بدانم

تمام نقطه توجه من توئی

من هیچکس را جز تو و خوشبختی تو نمی بینم

خدارو شکر می کنم که صبوری

تو در بهترین موقعیت اجتماعی خودت قرار داری

از اینکه در برابر ناملایمات استقامت میکنی برایم ارزشمندی

مادر نمونه استقامت است و آئینه تو

برای موفقیت تو در تمام امور آرزوی پیروزی دارم

بابا...بخاطر قدرتت به تو متکی می شم و از تو یاد خواهم گرفت که

چگونه بیندیشم ، چگونه هموار سازم ، چگونه آرام بگیرم

تو اسوه دختران این دوره ای

پدر همیشه چنین دختری را دوست دارد و در کنار او با امید به روزهای

شاد و نیکوی آینده همراهت خواهد بود

موفقیت تو در روزهائی نه چندان دور از اکنون خود نمائی می کند

حرفم را بپذیر

نه چشم و گوش بسته

بلکه با تدبر و اندیشه...